Når ein flokk med redde dyr
krysse hauga, mo og myr.
Da folgje alle ein
dei lite på flokkens fyste rein.
Og i skodda tung og grå,
så kan slutten fort bi brå.
For den som folgje blindt der are går.
Der unde eit stup.
Langt inni djup.
Fann eg ei grav,
mellom lyng og stein og lav.
Det blenkte og skein,
i drivkvite bein.
Låg spredd i ein ring,
med skarpe steina rundt omkring.
Det er lett å springe med
og ikkje tenkje meir på det.
Lite trygt på den som rår,
og den som fyri flokken går.
Den som gjer seg dauv og blind
kan bi tekjin tå ein vind
og kasta ut frå aller høgste tind.
Der unde eit stup.
Langt inni djup.
Fann eg ei grav,
mellom lyng og stein og lav.
Det blenkte og skein,
i drivkvite bein.
Låg spredd i ein ring,
med skarpe steina rundt omkring
Når ein ska bestemme alt for alle,
Ja då burde'n ha ein fabelaktig skalle,
ein slik som ingen har.
Der unde eit stup.
Langt inni djup.
Fann eg ei grav,
mellom lyng og stein og lav.
Det blenkte og skein,
i drivkvite bein.
Låg spredd i ein ring,
med skarpe steina rundt omkring.
Skin i drivkvite bein.
