Στου νου το καραβάκι με της μνήμης μου τα πανιά
'κει που τα βάθη φτάνουν ό, τι βάζει ο Θεός ψηλά
μπαίνω μια νύχτα, να βρω αλήθεια
που κρύβει η καρδιά
Γιασεμιού αέρας
μια ανάσα μου βαθιά
και η βροχή της μέρας
να πλένει ρούχα και κορμιά.
Βύσσινο και νεράντζι, του κουταλιού γλυκό
βρύση του χρόνου
στάζεις στα μάτια το πιο πικρό νερό
Στου νου το ταξιδάκι
με της μνήμης μου τα κουπιά
φέρνω κοντά μου πάλι
ό, τι πήρε ο καιρός μακριά
Βρίσκω σημάδια, γεμίζω τ' άδεια
κι ανάβω τη φωτιά
